Helpie FAQ

Oprawy dzielimy ze względu na sposób połączenia wkładu (bloku książki) z okładką. Rozróżniamy:
oprawa szyta drutem – grzbiet jest wtedy krawędzią
oprawa klejona grzbiet jest płaski
oprawa twarda – okładki z tektury litej oklejane okleiną zadrukowana, lub inna np. płótnem
Inny podział
oprawa miękka – posiada miękkie okładki
oprawa twarda – posiada twarde okładki

Oprawa twarda to elegancki rodzaj oprawy książki szytej nićmi z twardymi okładkami z tektury litej o grubości od 1 do 4 mm (grubość tektury jest zależna od objętości książki, formatu i preferencji klienta). Tektura może być oklejana zadrukowanym arkuszem papieru, płótnem, lub materiałami skóropodobnymi, albo naturalną skórą.

Oprawy te różnią się znacznie np. pod względem sposobu łączenia kartek i okładek.
w oprawie miękkiej kartki są klejone klejem „na gorąco”
w oprawie twardej kartki (a w zasadzie legi zawierające np. 8 kartek, czyli 16 stron) są szyte nićmi, a potem klejone klejem na gorąco.
Kolejna różnica to rodzaj okładki
w oprawie miękkiej okładka jest wykonana z kartonu lub kredy o gramaturze 230 – 250 g/m2, więc jest Miękka.
w oprawie twardej okładka jest wykonana najczęściej z litej tektury o grubości od 1 do 4 mm i oklejana zadrukowanym arkuszem papieru, płótnem, lub materiałami skóropodobnymi, albo naturalną skórą.

Oprawa specjalna jest robiona na specjalne życzenie klienta i może być dowolna. Np. z powiększonym grzbietem, gdy do okładki na końcu doklejany jest dodatkowy element i trzeba wtedy powiększyć grzbiet.
Specjalna np. jeśli jest skrzydełko z tektury litej, np. gdy długopis ma być schowany w grzbiecie i wiele, wiele innych dowolnych pomysłów klienta.

Kompletowaniem składek nazywa się potocznie „zbieraniem”.
Sposób zbierania składek zależy od rodzaju oprawy jaka będzie wykonana. W zależności od zastosowania oprawy wyróżniamy następujące metody kompletowania wkładów:
zbieranie składka na składkę do oprawy np. zeszytowej. Takie zbieranie odbywa się ręcznie lub maszynowo na tzw. KROKODYLU.
Kompletowanie składek wykonuje się również do oprawy twaradej jeśli z jednego arkusza do druku jest za mało stron , aby zszyć je nićmi.

Ten sposób w oprawie jest już praktycznie niestosowany i można powiedzieć, że z uwagi na liczne wady został zapomniany. Dawniej ten rodzaj szycia drutem nosił żargonowe określenie „szycie na sztych” i polegał na szyciu drutem bloku książki przez jego grubość w pewnej odległości od grzbietu i tego bloku. Potem dokleja się okładkę, zawsze miękką.
W związku z takim sposobem szycia książka otwierała się w bardzo ograniczonym zakresie, co było niewygodne podczas jej czytania.

Oprawa zintegrowana to jakby połączenie oprawy miękkiej klejonej z oprawą twardą, a więc mamy połączenie bloku szytego nićmi, co zapewnia książce dużą trwałość, z okładką miękką wykonaną z kartonu. Okładka jest twardsza od miękkiej ale bardziej miękka od twardej i poddaje się wyginaniu.

Każda uczelnia ma swoje własne wytyczne, które z góry narzuca odnośnie wykonania pracy dyplomowej, licencjackiej, doktorskiej np. wydruk jednostronny, lub wydruk dwustronny kreślony jest też rodzaj oprawy, a niestosowanie się do nich może skutkować odrzuceniem pracy w dziekanacie.
Oto jedne z najbardziej popularnych metod oprawy tego rodzaju prac:
bindowanie za pomocą grzbietu plastikowego
bindowanie za pomocą grzbietu drutowego
bindowanie kanałowe w okładkę twardą
bindowanie kanałowe w okładkę miękką
termobindowanie w okładkę miękką
termobindowanie w okładkę twardą
oprawa miękka za pomocą wsuwanej listwy plastików

Obwoluta to nic innego jak papierowa lub wykonana z tworzywa sztucznego okładka mająca za zadanie ochronę właściwej książki. Jest ona zakładana bezpośrednio na okładkę właściwej książki i mająca zagięte brzegi w formie skrzydełek zachodzących na wewnętrzną stronę okładki. Obwoluty zwykle stosuje się do okładek twardych oklejanych płótnem.

W poligrafii proces produkcji można podzielić na trzy podstawowe fazy produkcyjne:
PREPRESSS czyli przygotowanie do drukowania w skład którego wchodzą: obróbka tekstu i grafiki, przygotowanie form kopiowych i ewentualnie form drukowych. W przypadku technik cyfrowych forma drukowa lub kopiowa nie występuje
PRESS czyli drukowanie offsetowe lub cyfrowe oraz lakierowanie maszynowe
POSTPRESS czyli procesy wykończeniowe, do których zaliczamy obróbkę arkuszy, przygotowanie wkładów, przygotowanie okładek, wykończeniowe procesy introligatorskie.

Celem stosowania zalewek jest korygowanie błędów pasowania powstających podczas druku, ponieważ podczas druku papier „rozchodzi się„ pod wpływem wody. Aby uchronić się przed taką ewentualnością powiększa się obiekty o 0,3 do 1 punktu typograficznego. W ten sposób powstaje wspólny obszar, co jest praktycznie niedostrzegalne dla ludzkiego oka. Zalewki wykonuje się na etapie komputerowego przygotowania do druku.

Z czego składa się okładka?

Drukiem luźnym nazywamy produkty poligraficzne, które składają się jedynie z jednej części.. Jednak są akceptowane połączenia w obrębie jednego użytku (arkusza drukarskiego), które następnie są poddane obróbce introligatorskiej np. arkusz A-3 falcowany na pól, czy arkusz A4 falcowany na 2 łamy. Drukiem luźnym będzie więc np., plakat, ulotka, itp.

Oprawy książek dzielimy ze względu na sposób połączenia wkładu z okładką. Wyróżniamy 3 podstawowe rodzaje oprawy książek. Oprawy proste, są to oprawy w których występuje bezpośrednie połączenie grzbietu wkładu (bloku) z częścią grzbietową okładki, poprzez sklejenie, zszycie drutem.
Oprawy twarde są to oprawy w których występuje połączenie wkładu (bloku) z okładką przy pomocy wyklejki. Wyklejka może być dodatkowo wzmocniona poprzez skrzydełka paska grzbietowego i ewentualnie zwijkę (woreczek, rurka).
Oprawy specjalne są to oprawy w których występuje połączenie wkładu z okładką w inny sposób niż w oprawie prostej lub oprawie złożonej. W oprawie specjalnej może istnieć jednocześnie połączenie takie jak w oprawie prostej i oprawie złożonej (klejenie lub szycie i wyklejka). Odmienne możliwości łączenia bloku z okładką w rodzaju oprawy specjalnej to łączenie za pomocą spirali, grzebieniem, listwami, śrubami itp.

Wyklejka jest to element oprawy twardej książki. Wyklejka w poligrafii nazywana potocznie forzacem jest dwu kartkową składką, która jest przyklejona z jednej strony grzbietem do pierwszego lub ostatniego arkusza bloku książki w twardej oprawie, natomiast druga strona jej kartek jest po całości przyklejona do wewnętrznej strony (2 i 3 strona) okładki twardej. Wyklejkę wykonuje się zwykle z papieru grubszego o gramaturze od 120 do 160 gr/m2. Wyklejka może być biała, zadrukowana, lub wykonana z papieru barwionego w masie.

Okładka to ważny element promocyjny książki i dlatego powinna być atrakcyjna pod względem graficznym (atrakcyjna ilustracja dobrej jakości lub ciekawa grafika).
Jeżeli chodzi o informacje jakie okładka powinna zawierać to:
Na pierwszej stronie okładki powinien znaleźć sią tytuł , imię i nazwisko autora, logo i nazwa wydawcy.
Na grzbiecie książki powinien znaleźć się się tytuł, imię i nazwisko autora, logo i nazwa wydawcy, jeżeli brak jest miejsca na grzbiecie można umieścić samo logo wydawcy bez jego nazwy.
Tylna strona okładki powinna zawierać kod kreskowy, numer ISBN, oraz notkę o autorze do której można dołączyć zdjęcie, opcjonalnie można dodać krótką recenzję książki.

Kapitałka, nazywana też lamówką jest rodzajem tkaniny introligatorskiej w postaci tasiemki szerokości 13-15 mm z wyraźnie pogrubionym jednym z brzegów na grubość ok. 2 mm.
Funkcją kapitałki zakrycie przestrzeni między blokiem książki a grzbietem okładki, co podnosi znacznie walory estetyczne książki. Najczęściej stosuje się kapitałkę białą, ale może być ona również w innym dowolnym kolorze, lub dwukolorowa.

Strona przedtytułowa zawiera jedynie tytuł książki.
Co zawiera strona tytułowa książki?
Strona tytułowa powinna zawierać:
imię i nazwisko autora lub jego pseudonim,
tytuł książki i ewentualnie podtytuł jeżeli książka taki posiada
nazwę wydawcy oraz opcjonalnie jego logo
datę i miejsce wydania

Na to pytanie trudno jest odpowiedzieć jednoznacznie, gdyż oferta drukarń jest uzależniona w dużej mierze od jej możliwości technicznych i posiadanych maszyn oraz kwalifikacji pracowników. Nasza drukarnia oferuje:
druk na papierach i kartonach o gramaturze 60g miękką, zeszytową, twardą, kombinowana, szwajcarską i każdą dowolną. do 350 g/m2 w technologii offsetowej
druk na papierach i kartonach o gramaturze do 300 g/m2 w technologii cyfrowej
oprawę książek (wszystkie rodzaje opraw), wszelkie prace introligatorskie jak kaszerowanie, wiercenie otworowe, sztancowanie, tłoczenie, złocenie.
Dzięki bardzo dużemu i różnorodnemu umaszynowieniu możemy wykonać praktycznie prawie każde zlecenie poligraficzne

Drukować można na przeróżnych materiałach, jednak najbardziej rozpowszechniony jest druk na wszelkiego rodzaju papierach niepowlekanych, papierach powlekanych (matowych i błyszczących) kartonach, oraz kartonach ozdobnych. Za pomocą druku w technologii fleksograficznej drukować można też na folii np. opakowania dla przemysłu spożywczego. Można też drukować za pomocą sitodruku na metalach, tkaninach, szkle, itp.

Druk cyfrowy to jedna z najpopularniejszych obecnie metod druku często używana do produkcji małoformatowych materiałów reklamowych takich jak ulotki, wizytówki, etykiety, katalogi czy broszury. Maszyny przeznaczone do druku cyfrowego pracują w technologii elektrofotograficznej (laserowej), co oznacza, że zamiast matrycy wykorzystują specjalny, naładowany elektrostatycznie cylinder, zwany fotoreceptorem, pokryty warstwą światłoczułą. Cylinder ten naświetla się wiązką laserową tworząc w ten sposób obraz utajony, który następnie za pomocą tonera nanosi się na papier, folię lub inny nośnik i zespala z nim termicznie. Przykładem maszyny pracującej w tej technologii jest Konica Minolta C3070L – bardzo wydajne, wielofunkcyjne urządzenie wyposażone w laser i toner pozwalający na tworzenie obrazów w wysokiej rozdzielczości i utrwalanie ich na szerokiej gamie nośników o różnorodnej gramaturze.
Druk cyfrowy to szybki i obecnie bardzo popularna metoda druku najczęściej używana do produkcji niskonakładowych małoformatowych materiałów reklamowych takich jak ulotki, wizytówki, broszury, foldery, etykiety. Maszyny przeznaczone do druku cyfrowego pracują w technologii laserowej, więc zamiast matrycy drukarskiej wykorzystują specjalny, naładowany elektrostatycznie cylinder, zwany fotoreceptorem, który jest pokryty specjalną warstwą światłoczułą. Cylinder ten naświetla się wiązką laserową tworząc w ten sposób obraz utajony, który następnie za pomocą tonera nanosi się na papier, folię lub inny nośnik i zespala z nim termicznie za pomocą systemu grzałek. Wydruk na maszynę cyfrową przesyłany jest bezpośrednio z komputera najczęściej z pliku pdf. Maszyny cyfrowe drukują zwykle na papierach o gramaturze do 300 g/m2.

Druk cyfrowy ma zastosowanie przy produkcji wszelkich materiałów biznesowych i reklamowych jak materiały konferencyjne, plakaty, ulotki, wizytówkach, broszury itp. Druk cyfrowy wykorzystywany jest również przy druku książek w niskim nakładzie np. można wydrukować egzemplarze próbne, lub egzemplarze autorskie jako zaliczenie pracy dyplomowej.

Niewątpliwie największą zaletą druku cyfrowego jest jego szybkość i brak form drukarskich (matryc). Proces przedprodukcyjny zajmuje jedynie chwilę, ponieważ nie wymaga skomplikowanych przygotowań, jakie są niezbędne w przypadku tradycyjnych maszyn offsetowych drukarskich. Zamówienia niskonakładowe można realizowane praktycznie „na poczekaniu”, większe zaś zlecenia zajmują kilka godzin. Druk cyfrowy gwarantuje wysoką jakość wydruków przy zachowaniu niskich kosztów produkcji, dotyczy to wydruków zarówno czarno-białych, jak i kolorowych. Ponieważ gotowe wydruki nie muszą być poddane procesowi schnięcia można je od razu oprawiać, lub poddawać obróbce introligatorskiej, na przykład bigowaniu, wierceniu, lakierowaniu, itp. Oprócz tych zalet druk cyfrowy ma też tę zaletę, że pozwala na personalizację pojedynczych egzemplarzy, a więc umieszczaniu na każdym z egzemplarzy spersonalizowanych ( indywidualnych), lub numeracji

Druk solwentowy jest najpopularniejszą obecnie techniką druku stosowaną przy druku wielkoformatowym. Ta technika druku jest chętnie stosowana z uwagi na swoją wysoką trwałość przy zachowaniu niskich kosztów wykonania. Druk solwentowy to proces bezstykowy, w którym tusze wnikają w podgrzany materiał i tworzą obraz. Tusze solwentowe produkuje się na bazie rozpuszczalników organicznych, konkretnie cykloheksanolu, ( który jest bardzo toksyczny) dzięki czemu wydruk jest trwalszy i bardziej odporny na działanie warunków atmosferycznych czy uszkodzenia mechaniczne. Ze względu na wysoką odporność mechaniczną jak też wysoką odporność na zmienne warunki pogodowe, a także wysoką jakość wydruku materiałów w wielkogabarytowych, druk solwentowy znajduje zastosowanie przede wszystkim w branży reklamowej. Druk solwentwy stosuje się do wydruku banerów, tablic, billboardów, szyldów reklamowych, rollbanerów. Druk solwentowy ma bardzo szerokie zastosowanie; dziki tej technice druku wykonamy zarówno plakat, reklamę na witrynę sklepu, jak też reklamę z przeznaczeniem do umieszczenia na na samochodach, czy tramwajach.